یکی از علائم توسعه، کم کردن هرچه بیشتر تصدی گری دولت از طریق سپردن امور به مردم، اصناف و گروه های اجتماعی است. طبیعتا، این امر حتی درصورت وجود اراده سیاسی، چنانچه فاقد زیرساخت لازم باشد، امکان پذیر نخواهد بود. تشکل های صنفی، سازمان های مردم نهاد و انجمن ها، ازجمله لوازم ضروری شکل گیری توسعه متوازنند. خوشبختانه در ایران بسیاری از صنوف اعم از اقتصادی یا فرهنگی موفق به تشکیل نهادهای خودگردان با اهداف مشترک شده اند و می توان گفت اکنون تجربیات خوبی در این زمینه فراهم آمده است؛ همچنان که امروزه اکثر رشته های فرهنگی و هنری دارای انجمن های خاص خود هستند، از آن جمله در حوزه تجسمی می توان به انجمن نقاشان، مجسمه سازان، عکاسان، گرافیست ها و... اشاره کرد. گالری داران اما، به دلیل سابقه قابل قبول در هنرهای تجسمی ایران، ازجمله اولین صنوفی بوده اند که انتظار می رفت در جهت تاسیس «انجمن گالری داران» اقدام کنند. هرچند در سال های گذشته تعدادی از پیشکسوتان این رشته تلاش هایی در این زمینه انجام داده اند، بااین حال آن تلاش ها هنوز به نتیجه نرسیده و گالری ها در ایران همچنان بی انجمن هستند. این درحالی است که رشد روزافزون گالری ها به لحاظ کمی و آمدن نیروهای جوان، فعال و خلاق در این حرفه، داشتن یک انجمن صنفی را بیش از پیش لازم و ضروری کرده است. امیدواریم با پیگیری افراد دست اندرکار و شتاب بخشیدن هرچه بیشتر به کارهای ناتمام، به زودی شاهد جشن تاسیس «انجمن گالری داران» باشیم.