هنر، کاری غیرجدی است که کسانی که کار جدی می کنند آن را کار نمی دانند اما کسانی که کار ندارند کاری به کار آنها که کار دارند ندارند و هنر را کار می دانند.

پرسش: داری چه کار می کنی؟

پاسخ: دارم هنر می کنم.

در همین رابطه معلوم نیست اوشو یا نیچه یا... گفته اند: مشکل یک هنرمند این است که وقتی کنار پنجره ایستاده و ساعت ها به بیرون خیره شده است، زن و بچه اش درک نمی کنند که او دارد کار می کند.

هنر محدودکردنی: دست برقضا روزی از روزهای بهاری که همه مردم به همه چی حساسیت پیدا کرده بودند و هی عطسه می کردند، حسن روحانی، گفت: «محدودکردن هنر نیست.» ایسنا و فارس هم سریع این حرف را تیتر کردند.

1- ما همیشه از وزارت ارشاد می نالیم که هنرمند را محدود می کنند و از عکس آدامس برگردون تا عکس اعلامیه فوت را باید تایید کنند و مجوز قبل، حین و بعد از چاپ بدهند. از طرفی وزارت ارشاد یعنی دولت. الان که دولت عوض شده و گفتند ممیزی را کلابرمی دارند، هیچی برداشته نشده و هیچی عوض نشده و محدودیت ها به فرصت ها تبدیل نشده. پس هنر وزارت ارشاد چیست؟

2- ما متوجه نشدیم حسن روحانی خطاب به کی گفته محدودکردن هنر نیست؟ آیا کسانی از مریخ می آیند و محدودیت هایی ایجاد می کنند؟ یا محدودیت ها خودشان روی پای خودشان ایستاده اند و الان خودشان می آیند و این و آن را محدود می کنند و محدودکردن شان که تمام شد می روند پی کارشان؟

محدودیت ظریف: بعضی محدودیت ها ظریف است و بعضی ظرفا محدودیت دارند. منتها ظریفی که محدودیت ها را نبیند، هنر نکرده است و هنر این نیست که محدود کنند، هنر این است که محدودیت ها را ظریف کنند نه اینکه ظرفیت ها را هم چون ظریف هستند محدود کنند. چی گفتیم؟ واقعا معلوم نیست. خواستیم به در بگوییم دیوار بشنود منتها یک طوری گفتیم که انگار داریم با لوستر حرف می زنیم، اما قرنیز دارد می شنود.

هنرمند محدودکننده: آیا محدودکننده ها هنرمند هستند؟ و آیا آن ها را در قطعه هنرمندان بهشت زهرا دفن خواهند کرد؟ ما نمی دانیم. یاد آمبول بخیر. ما یک موقع همین جا ستون آمبولانس چی را داشتیم و آمبول وار با همه کنار آمده بودیم و می توانستیم آخر ستون از دست حرف ها با آمبولانس برویم در افق گم بشویم، ولی الان چی؟ هیچی.