نمایشگاه کتاب امسال هم با خبرهایی در حوزه جمع آوری کتاب های دارای مجوز نشر همراه بود که از ممیزی دوباره در حوزه عرضه و پخش خبر می داد. دلایل این کار هم، همچون سال گذشته، عطف می شد به حوزه های فرامتنی که ارتباطی با آثار مندرج در کتاب ها نداشت یا به مولف و عملکرد اجتماعی-سیاسی اش، جدا از متن مندرج در کتاب برمی گشت یا به حساسیت های موجود نسبت به نام مولف یا اساسا عملکرد ناشر. این چند لایه شدن ممیزی در حدی بود که معاون فرهنگی وزارت ارشاد و رئیس بیست وهشتمین نمایشگاه کتاب تهران را هم به اظهار نظر واداشت. سیدعلی صالحی در گفت و گو با ایسنا گفت:«به نظر می رسد در نوع مواجهه با این دغدغه ها باید با احتیاط عمل کرد. چون این امکان وجود دارد که با سانسورهای متنوع روبه رو شویم و همچنان که سانسورهایی در فضای اجتماعی در حوزه تولید مطرح است، در عرضه هم ممکن است سانسورهایی اتفاق بیفتد؛ یعنی ممکن است اگر ما بخواهیم در عرضه کتاب هم قرنطینه سازی هایی مشابه قرنطینه سازی در تولید که بعضا با نگاه ممیزی با آن آشنا هستیم ایجاد کنیم این موضوع هم بار سنگین دیگری به فضای کتاب و نشر ما اضافه کند.» پیش از این بهاءالدین خرمشاهی، شگفتی 15 ساله خود را[پس از نخستین باری که در جریان این روند قرار گرفته بود!] از اخذ مجوز دوباره هر کتاب برای چاپ های بعدی اعلام کرده و پرسیده بود وقتی کتابی در چاپ های بعدی خود دچار تغییر نمی شود بررسی دوباره اش به چه معناست؟ به نظر می رسد این سفت کردن کمربندها در حوزه ممیزی های چندلایه، تنها میزان اضطراب را در حوزه تولید خلاقه بالامی برد و به درصد ریسک ناشران، در حوزه چاپ و نشر کتاب که فی الواقع گردش اقتصادی نگران کننده ای هم دارد، می افزاید.