نام حاج آقا روح الله از سال ها پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در خانه ما طنین انداز بود. در ذهن من و نسل من، نام او با رهبری شجاعانه و ایستادگی بر حق خواهی و مقاومت در مقابل باطل و باطل دوستان، قرین بود. احترامی که نام او در دل ها برمی انگیخت، برآمده از به کارگیری شیوه های تبلیغاتی پیچیده، پرهزینه و پرسروصدا نبود. او بر دل ها حکومت می کرد و اگر هیچ سمتی و عنوانی و جایگاه رسمی ای هم نمی داشت و اگر تصویر او بر هیچ دیواری در شهر نمی نشست، بازهم دل ها را همراه خود داشت. چنین بود که تصویر رئیس کشور را باید به زور بخش نامه و اجبار بر دیوار هر کلاس و سالن و مغازه ای می نشاندند، اما تصویر او بر کنج دیوار خانه ها و تودرتوی دل ها آویخته بود.