وران سردی. دوران سرسری برگزارکردن رابطه یا آنچه عشقش نامند. دوران به سخره گرفتن عاشق. دوران «من». دوران فرسنگ ها فاصله با اصل. در این دوران دور می زنیم انگار. دوران ناباوری.

فیلم صفی یزدانیان با عنوان نه چندان خوش ریتمش، در این دوران روی پرده تنها چند سینما از این کره خاکی است؛ دورانی که حال زمین ناخوش است. تاریکی به ظاهر فراوان است. روشنایی لابد به چشم ظاهر نمی آید، اما هست و کارش را می کند. راهش را می یابد و سرانجام هم که معلوم است. همان هنگام که لوتر کینگ بر آن شد تا برای مبارزه با تاریکی شمعی بیفروزد، کلک تاریکی کنده شده بود. کسی از تاریکی آن زمان یاد نکرد، عوضش این جمله بر تارک تاریکی درخشید و فروزان ماند تا حالاو تا این دوران. دوران دوری، دوران فاصله. فیلم یزدانیان هم -شاید اندکی با اغماض- در حکم همین شمعی است که در چنین دورانی برافروخته شده.