جولای با هرم گرما به وین آمده است؛ شنبه ای آفتابی که دیگر حس لذت آفتاب گرفتن را ندارد. خبرنگاران مقابل قصر کوبورگ پراکنده اند، مگر آنکه مسئولان رسانه ای یکی از اعضای تیم های مذاکراتی به آنها خبر آمدورفتی بدهد که آن وقت دوباره مثل زنبور، دور کندو جمع می شوند. خبرهای مذاکرات در چیزی شبیه کما فرورفته، دست کم شنبه، خبری از فضاسازی رسانه ای در تیم حریف نیست. آمدن آمانو به محل مذاکرات، فضا را مثبت تر از پیش کرد، هم زمان مذاکرات در اتاق های فنی، سیاسی و وزرا ادامه دارد و گاه با هم تلفیق می شود و گاه در عرض هم ادامه پیدا می کند. به روال پیشین در روزهای باقی مانده، مذاکرات به ساعات نیمه شب و جلسات طولانی نزدیک می شود. اولین رکورد جلسه نیمه شب را در این دور دو فیزیک دان تیم های ایران و آمریکا (صالحی و مونیز) زدند که مذاکره را تا ساعت دوصبح شنبه ادامه دادند.