رنگ آسمان به سرخی می زد البته نه به سرخی غروب آفتاب. بوی دود همه جا پیچیده بود. آتش بود که زبانه می کشید. در امتداد خط وسیعی با فاصله تقریبا سه کیلومتر همزمان در سه نقطه آتشی مهیب روشن شد که بسرعت به هم وصل شدند. حالاآتش همه جا را فرا گرفته بود و در حال پیشروی به سمت جنگل بود. آتش سوزی آبیدر را می گویم. یکی از مناطق سرسبز شهر سنندج که مردم اغلب روزهای تعطیل برای تفریح به این پارک جنگلی در دل کوه می روند. آن روز هم غروب روز جمعه بود و نزدیک افطار. آتش سوزی دقیقا از جایی شروع شد که امکان ورود ماشین آتش نشانی و امداد وجود نداشت. شکل آتش سوزی و اظهار نظر کارشناسان در مورد آن نشان می داد کار عمدی است.