شد حسین آقا ملک مرد بزرگ و ماندگار/ کوشش و کارش برای ملک ایران یادگار

رهرو راه محبت از خراسان بزرگ/ واقف آثار مکتوب و سترگ روزگار

فکر او در روزگار زندگی دانشوری/ وان جهت دانشوران را در طریقت هم کنار

محفل فهرست نگاران یاد او دارند به دل/ چون بود آثار او از بهر دانش شاهکار

روز و شب در عمر خود دل بسته ملک ادب/ شادمان از نسخه های خطی و نقش و نگار

دانشومندان همه جویای نام او شدند/ هم به تهران هم به مشهد هم جهان دنبال یار

حاج حسین آقا ملک ای یار دانای ادب/ زنده ای، پاینده ای، هستی چو گل در لاله زار

آن کتابخانه که اکنون شهره دنیا شده/ آمده از این بزرگ مرد ستوده جان نثار

آن که می جوید کتاب و نسخه خطی یقین/ از حسین آقا ملک یاد آورد امروز و پار

چشم بد دور از جمال این امیر کاروان/ تا جهان باشد هماره زنده باشد پایدار

دیدم او را سال ها پیش خمیده قد شده/ با سلام و با دعا گشتم ورا خدمتگزار

اوستادان ادب پیوسته نامش می برند/ ذکر خیر او بود چون جشن نوروز و بهار

هر کجا جشن کتاب و نسخه خطی بود/ حاج حسین آقا ملک روشنگر و خورشیدوار

حامیان و حافظان جمله میراث کهن/ رحمت و غفران فرستندش بود آمرزگار

من رها خدمتگر پیر خراسانی شدم/ حاج حسین آقا ملک آن شادروان حق گزار