در سالی که گذشت (2014)، روی اندرسون سینماگر 72 ساله سوئدی، توانست با تازه ترین فیلم خود جایزه شیر طلای فستیوال ونیز را از آن خود کند: پنجمین ساخته بلند وی، که عنوان بلندبالاو غریب «کبوتری روی شاخه ای نشست به هستی اندیشید» را بر خود یدک می کشد. این اثر جدید اندرسون، در کنار دو ساخته پیشین وی، «آوازهایی از طبقه دوم» (2000) و «شما، زنده ها» (2007) قرارمی گیرد تا کامل کننده سه گانه ای باشد که به سه گانه «زیستن» معروف شده است. هرچند با تماشای این فیلم، متوجه می شویم که «کبوتر» نیز به تاسی از دو فیلم قبلی بار دیگر کنایه و هجوی است از زیستن در وضعیت معاصر: حیاتی سرشار از دلمردگی.