سرقت یک کتاب یا حتی یک قلم جرم است و بسیار نکوهیده؛ اما سرقت خلاقیت و اندیشه می تواند براحتی اتفاق بیفتد و کسی از آن مطلع نشود و آن قدر تداوم پیدا کند که به امری بدیهی بدل شود. بی توجهی به کپی رایت یا حق مالکیت فکری و معنوی دقیقا نوعی سرقت است با این تفاوت که بسیاری از ما قبح بودنش را باور نداریم و حتی قانون هم به آن توجه چندانی ندارد.

در چنین شرایطی رسانه ها بیش از هر رسانه یا نهاد دیگری با انتقادهایی درباره حق مالکیت معنوی مواجه است؛ اما از آنجا که هنوز این حق در کشور ما قانونی نشده، هرگز محکمه ای شکل نگرفته که دعاوی مربوطه به اثبات برسد و طبیعی است قضاوت درباره عملکرد رسانه یا هر مجموعه ای در ارتباط با حق مالکیت معنوی، تا زمانی که این قاعده بدرستی تعریف نشود، اجرای آن عمومیت و رسمیت پیدا نکند و شکل قانونی به خود نگیرد، منصفانه نخواهد بود.