اقدامات مربوط به تاسیس دانشگاه تهران در سطح مطالعاتی آن تقریبا از سال 1310 شروع شد. در طرح تاسیس این دانشگاه، پایان نامه دکتری مرحوم عیسی صدیق، نقش محوری داشت چرا که این پایان نامه ضمیمه ای داشت که در آن، طرح اولیه تاسیس یک دانشگاه در ایران ارائه شده بود. از این رو، پس از بازگشت او به ایران، تاسیس نهاد و مرکزی علمی در ایران از سوی وی پیگیری شد. طی دستور دکتر علی اصغر حکمت، وزیر معارف وقت، دکتر صدیق مامور برآورد احتیاجات و به قول امروزی ها مطالعات امکان سنجی تاسیس یک نهاد علمی مدرن یعنی «یونیورسیته» شد. اما در کنار مرحوم صدیق، می توان از چهره اثرگذار دیگری نام برد که همواره دغدغه بنیانگذاری نهادی علمی را در ذهن می پروراند.