آرشیو پنجشنبه ۹ مهر ۱۳۹۴، شماره ۶۰۴۱
زندگی
۱۳
دریچه

حضور همیشگی امید

دنیا پرتو

سوفی لوییس که در 16 سالگی متوجه شد، بدون رحم متولد شده است و امیدی به مادر شدنش وجود ندارد، اکنون در صدر فهرست متقاضیان پیوند رحم، در انتظار رسیدن موعد عمل جراحی است.

این جوان 30 ساله اهل لندن در گفت و گو با خبرنگار گاردین گفت، تا همین دو سال پیش هیچ امیدی به مادر شدن نداشتم و همیشه به این موضوع فکر می کردم آیا امکان دارد علم تا جایی پیشرفت کند که من هم بتوانم فرزندم را در آغوش بگیرم و دوران بارداری را تجربه کنم، تا اینکه سال گذشته با شنیدن خبر پیوند موفقیت آمیز رحم، اشک شوق در چشمانم جاری شد و امید بار دیگر به زندگی من و همسرم بازگشت.

سوفی لوییس ادامه می دهد: در این بیماری مادرزادی که امکان رشد ارگان رحم در بدن وجود ندارد، از هر 5 هزار زن، یک نفر را مبتلامی سازد که تا پیش از این شانس باردار شدن را از این بیماران می گرفت، اما در حال حاضر پیشرفت های قابل توجهی در زمینه پیوند رحم و تخمدان انجام گرفته است. من و همسرم تیلدن لمب، که تا پیش از این به گزینه هایی مانند رحم جایگزین یا پدر و مادر خوانده شدن برای یکی از بچه های بی سرپرست فکر می کردیم اکنون به جراحی موفقیت آمیز پیوند دل بسته ایم.

زمانی که من 16 سال بیشتر نداشتم، پزشکان به من گفتند رویای مادر شدن را برای همیشه از سرت بیرون کن، اما علم پزشکی در این دهه به من ثابت کرد که هیچ وقت نباید ناامید بود. البته می دانم جراحی پیوند رحم، عوارض زیادی دارد و احتمال باز پس زدن ارگان نیز وجود دارد، با این حال می خواهم شانسم را امتحان کنم چرا که می دانم روزی که بتوانم فرزندم را در آغوش بگیرم، بهترین هدیه زندگی ام خواهد بود. سوفی لوییس، لحظات انتظار برای جراحی پیوند را شگفت آور و امید بخش خواند و در جمله پایانی خود تاکید کرد تا آخرین لحظه باید به حضور امید در زندگی اطمینان داشت.