«خسیس» مولیر و «دن ژوان» لرد بایرون، دو اسطوره مدرن را می توان برای صورت بندی وضعیت مستقر ادبیات احضار کرد. اگر نسبت این سوژه های انسانی را با ماهیت پول شناسایی کنیم خصیصه های دوگانۀ پول پدیدار می شوند. خسیس یا همان هارپاگون، پول را همچو «ماده» (=ثروت) درک می کند، و سراسر زندگی اش وقف اندوختن و پنهان کردن پول شده است. پول هایی که زیر خاک دفن کرده و روزی چند بار وارسی شان می کند. از این رو می توان گفت پول (=مادۀ پول) شخصیت اصلی خسیس، از مهم ترین مکتوبات تاریخ نمایش است. طرز دیگر برخورد با پول را شخصیت دن ژوان نمایندگی می کند. لحظه ای که پول دیگر نه ماده، که به شکل «نشانه» ظهور می کند و در مفهوم