می دانید ما چطوری بزرگ شدیم؟ این طوری که: ما توی مدرسه می زدیم توی سر و کول هم و معلم که می آمد، دست به سینه می نشستیم و معلم می زد توی سر ما و ناظم که می آمد، معلمه مودب می ایستاد و ناظم با چوب می زد کف دست ما و مدیر که می آمد، ناظمه صاف می ایستاد و مدیر ما را از مدرسه بیرون می انداخت. ما به این حالت می گوییم حالت خواستگاری. چون آدم وقتی می رود خواستگاری، با یک حالتی می رود که انگار اند باکلاسی و انسانیت است. چطوری؟ این طوری که لباس قشنگه را می پوشد، موهاش را مرتب شانه می کند، بعد یک طوری می نشیند و پاش را می اندازد روی پاش. میوه که تعارف کنند هم موز را یک طوری برمی دارد که انگار می خواهد الماس