یکی از مسائلی که در جامعه علمی ما مطرح شده، پژوهش های دانشگاهی و بی کیفیتی آنها است. این مساله عموما حول نوعی آسیب شناسی در باب چرایی این بی کیفیتی، تحقیقات و ناکارآمدی و همچنین غیرمفید بودن آنها است. آسیب شناسی های موجود عموما حول چند موضوع کلیدی در این عرصه است: چرایی عدم ارتباط جامعه با نتایج تحقیقات، چرایی جدی گرفته نشدن تحقیقات توسط اجتماعات علمی و همچنین مساله سرقت علمی از منابع داخلی و خارجی. نوعی مفروض ضمنی در این نوع آسیب شناسی ها هست که گویی تحقیقات موجود به شیوه درست و با کیفیت تولید شده اند، در نتیجه بی توجهی جامعه و استفاده نکردن از آنها به نوعی بی حرمتی به علم و تحقیق است.