آرشیو چهارشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۴، شماره ۶۱۰۱
فرهنگ و هنر
۲۳

ستونی که فروریخت

میلاد عظیمی (استادیار دانشکده ادبیات دانشگاه تهران)

ناگهان بانگی برآمد خواجه رفت؛ استاد احمد منزوی درگذشت. مرد خاموش هنرنمای درگذشت. مرد خدوم عاشق درگذشت. فرزند خلف شیخ آقا بزرگ طهرانی درگذشت. صاحب فهرستواره کتابهای فارسی و فهرست نسخه های خطی فارسی و فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان درگذشت. پیری از تبار محمد تقی دانش پژوه و ایرج افشار درگذشت.احمد منزوی کتابشناس و نسخه شناس بزرگ عصر بود و کتابشناسی مادر تحقیق است پس احمد منزوی به اعتبار آثارش یکی از بنیان های فرهنگ ملی ایران به روزگار ما بود. به قول ایرج افشار ابن ندیم عصر ما بود. وصف منزوی را باید ایرج افشار بگوید که این کمان به بازوی آن خداوند است: «دوستان! من قلمی را می بوسم که به دست او بود و هماره آن را با شوری آتشین برای پایداری زبان فارسی بر روی کاغذ گریانیده. امیدوارم دانشوران ایرانی و فارسی زبانان سراسر جهان و هم ایرانشناسان فرنگ، مواقعی که کتاب های ارجمند او را به دست می گیرند و به آسانی آگاهی های دلخواه خود را در آنها می یابند، یاد رنج های این کشاف ظنون زمان باشند و دست کم آوردن نام او از قلمشان فرو نیفتد که هر سطر ازین کتاب ها نتیجه گشت وگذار در چندین کتاب و نسخه و خواندن سطور بی شماری بوده است که خود او هم نمی تواند شمار آنها را بداند.»