در راستای بحث های اخیر پیرامون مباحث شهری، بحث سیما و منظر شهری اهمیت تازه ای یافته است؛ چراکه سیما و منظر شهری علاوه بر وضوح و خوانایی، هماهنگی، تداوم، مسائل بومی- اقلیمی و تکنولوژی هر منطقه دربردارنده هویت شهری ساکنان بوده که نقش بسزایی در مسائل اجتماعی- فرهنگی داشته و نماد و چهره ای از خصوصیات فرهنگی هر منطقه به حساب می آید.

با توجه به این نکته که در جامعه شناسی نوین، جهانی شدن دنیا به معنی ازدست دادن خویش و غنای محیطی منطقه ای نیست و مقصود از جهانی شدن، مطلق گرایی یا یکنواختی فرهنگی نبوده، به نظر می رسد که در هزاره ای که امروز در آن به سر می بریم، کثرت عقاید و عدم گرایش های منطقه ای