1. بهبود احوال عباس کیارستمی خبر بسیار خوبی است. او وضعیت بحرانی و سختی را پشت سر گذاشت و نگرانی ها کاهش یافت. امید که بیش از پیش در بزنگاه های این چنین به فکر حمایت از بزرگان فرهنگی کشورمان باشیم. برخی چهره ها تکرارنشدنی هستند و پایگاه فرهنگی و اجتماعی ویژه ای دارند. دستگاه بهداشت و درمان در قبال آنها مسئولیت بیشتری دارد.

حالاوضعیت سلامت استاد جمشید ارجمند هم مساعد نیست؛ یکی از بزرگان نقد کشور که سهم بزرگی در گسترش فرهنگ فیلم و سینما نزد مردم و ارتقای سواد بصری علاقه مندان به سینما و حتی فیلم سازان دارد.

در چنین لحظاتی است که نهادها و افراد مسئول باید نقش اجتماعی شان را درست ایفا کنند. نیاز به تشکل های اجتماعی هدفمند که بر چنین مسائلی متمرکز شوند، ضروری به نظر می رسد.

2. ایده های تازه، فراوان نیستند. به کرات پیش می آید که یک برنامه تلویزیونی یا یک فیلم سینمایی یا حتی یک تابلو نقاشی، یک شعر، دکور یک نمایش و... به نظر آشنا بیاید. الهام گرفتن از یک ایده موفق چیز بدی نیست. چیزی که بد است، پنهان کردن منبع الهام یا اقتباس است. اتهام کپی کاری به برخی برنامه های تلویزیونی اخیر، بی ربط به همین نکته نیست. ذکر منبع الهام با مرجع اقتباس آدم را کوچک نمی کند. کاش این به یک رسم و رویه بدیهی تبدیل شود.