گروه سیاسی| اردیبهشت سال 95: اصولگرایان نگران دخالت دولت در انتخابات هستند. دخالتی که هنوز مدرکی دال بر اثبات آن ارایه نداده اند. شش سال پیش، زمستان سال 89 و همین طور 9 سال پیش، زمستان سال 85 نگاه آنها به نقش دولت در معادلات انتخاباتی فرق می کرد.

دو مقطعی که اصولگرایان بدون هیچ دغدغه ای در نهاد ریاست جمهوری و با مرکزیت محمود احمدی نژاد جلسات انتخاباتی خود را برگزار می کردند و هیچ نگرانی از آنچه امروز «دخالت دولت در انتخابات» می دانند، نداشتند. برای مجلس هشتم چگونگی حصول به انسجام و همفکری، در میان اصولگرایان، به اولویت اصلی، تبدیل شد. آغاز توافقات، به تشکیل نشستی با دعوت محمود احمدی نژاد، متشکل از محمود احمدی نژاد، غلامعلی حداد عادل، علی لاریجانی، احمد توکلی، علی اکبر ولایتی، حسین فدایی، علیرضا زاکانی، محمدرضا باهنر، صادق محصولی، حیدر مصلحی، علی کردان، مهدی چمران، محمدرضا رحیمی، محسن کوهکن و حبیب الله عسگراولادی بازمی گردد که پس از نشست های این 15 نفر، کارگروهی 9 نفره، ماموریت تدوین منشور اصولگرایی و توافق برای حصول به وحدت را بر عهده گرفت که در نهایت، سه طیف از جریان اصولگرا، شورایی را تشکیل دادند که جبهه متحد اصولگرایان نام گرفت و برای انتخابات لیست داد.

چهار سال بعد، یعنی سال 89 و در آستانه رقابت مجلس نهم بود که باز هم با دعوت محمود احمدی نژاد، نشستی با حضور 30 نفر از سران اصولگرایان در ساختمان نهاد ریاست جمهوری تشکیل شد. هرچند این نشست ها خصوصا برای انتخابات مجلس نهم نتوانست اتحاد اصولگرایان را برای آنها به ارمغان بیاورد اما نقش پررنگ دولت های نهم و دهم در آن آشکار بود. تا آنجا که جلسات اولیه در هر دو دوره در نهاد ریاست جمهوری و گاه دفتر محمود احمدی نژاد و با دعوت او برگزار می شد. آن زمان البته اصولگرایان این تحرکات را «دخالت دولت در انتخابات» نمی دانستند.