«به یاد دورانی که همبستگی را می ستودیم... / چه حیف! ساعت قدیمی بی گدار به آب زد/ آهسته زنگ زد و از این پس/ زنگی نمی زند» صدای «شاعر» اما در گوش زمان و زمانه اش زنگ خواهد زد. صدای م.ع. سپانلو و دیگرانی که در چند ماه اخیر از جهان زندگان رفتند، و چندی بعد از مرگ شان آثاری از آنها چاپ شد. جز سپانلو شاعران، نویسندگان و مترجمان دیگر هم بودند که کتاب هاشان بعد از آنها چاپ شد. امسال سال این رفتگان بود. نسلی که به گواه آثارشان، تا همیشه غیابی پررنگ خواهند داشت. محمدعلی سپانلو، ابوالحسن نجفی، قاسم هاشمی ن‍ژاد، حتی عمران صلاحی، بیژن الهی و محمد مختاری. از سپانلو دو کتاب درآمد، یکی «شاعران آزادی» در احوال