شرق: شب گذشته آخرین ضیافت موسیقایی کیهان کلهر، در تهران به پایان رسید. «پردگیان باغ سکوت» دیشب با کمانچه کلهر، تنبک نوید افقه، سنتور علی بهرامی فرد و تار هادی آذرپیرا وداع کرد اما چلچراغ های تالار وحدت، هرگز نوای بداهه نوازی این نوازندگان بزرگ ایران که در دستگاه همایون و شور، سرمست و پریشان و چهارمضراب و طرقه نواختند را از یاد نخواهد برد و تا ابد این شب ها که مردمان ایران برای هنرمندانشان ایستاده کف زده اند و به احترام هنر آنان سر تعظیم فرود آورده اند را در حافظه دارد؛ به خصوص که مدت ها مردم این زمانه در انتظار بودند تا کیهان کلهر، دیگربار در وطنش بنوازد و زخمه بر ساز زند و شب گذشته با اشک شوق و گلباران او را بدرقه کردند. خاطره 9 شب این کنسرت در تهران که به همت موسسه هنری ققنوس برپا شد، اتفاقی ملکوتی است که با رقص سازهای نوازندگان موسیقی اصیل ایران زمین، در حافظه شنیداری هزاران نفر از مردمان عاشق این سرزمین که این شب ها به تالار وحدت رفتند و آن را شنیدند ثبت خواهد شد؛ اجراهایی که پس از تهران هم در دیگر شهرهای ایران نظیر تبریز و... ادامه خواهد یافت، کمااینکه پیش از تهران هم در یزد و کرمانشاه و خرم آباد ضیافت «پردگیان باغ سکوت» برگزار شده و البته در نیشابور هم بنا بود برگزار شود که به دلایل نامعلوم، با وجود مجوزهای لازم و از آن مهم تر خواست و اشتیاق مردم این شهر، لغو شد.

در روزگاری که استاد شجریان نمی خواند، علیزاده و درخشانی نمی نوازند و دیگر بزرگان موسیقی این مرزوبوم نظیر مشکاتیان و لطفی و شهناز و نریمان و کسایی رخ در نقاب خاک کشیده اند، ساز کلهر و هم نوازانش روحی تازه در جان مردمان مشتاق دمید و خاطره ای متفاوت از خرداد را در حافظه مردمان ایران ثبت کرد.