پریروز داشتیم با توپ روپایی می زدیم که به یکباره عادل فردوسی پور تماس گرفت گفت در چه فکری؟ گفتم تو فکر یه سقفم! عادل جان گفت برای خودت؟ گفتم نه حقیقتش برای لیگ فوتبال. بعد از این همه موفقیت والیبال و کشتی وجدانا دیگه لیگ سقف لازم شده. عادل جان نظر کارشناسی ما رو درباره سقف فعلی پرسیدن،ما هم گفتیم: با این قراردادهای جدید، سرخابی ها با بولدوزر رفتن رو سقف. البته سقف از قبلشم بدجوری نم داده بود ولی خوب ما گفتیم همین سقف بهتر از بی سقفیه. درهمین زمینه عادل که خیلی نظرات مارو کارشناسانه دید از راه حل ها پرسید، که ما فرمودیم: سه تا راه حل داره. اول اینکه سقف بتونی بزنیم که کسی زورش نرسه سقف رو لنگر خراب کنه که معمولا دوستان بساز بفروش(دلال) علاقه ای به محکم سازی وسقف بتونی ندارن. دومین مساله اینکه از سقف کاذب استفاده کنیم. عادل که خیلی حیرت زده بود پرسید یعنی چی؟ گفتم یعنی همین کاری که سال هاست باشگاه ها دارن انجام می دن. یه سقف کاذب می زنن که می شه قرارداد رسمی، اما پشت سقف کاذب قراردادای سقف شکن می بندن که نوش جانشون! سومین راه حل هم اینکه اصلا چه کاریه! لیگ رو کروک کنیم!یعنی بدون سقف. آسمون آبی، برو بالا. البته یه راه حل دیگه هم هست که لیگ دوبلکسش کنین، طوری که هم سقف داشته باشه و هم اینقدر بالاباشه که همه راضی باشن. باشگاه راضی، بازیکن راضی، فقط می مونه شکاف طبقاتی که اون یکم ناراضیه که مساله مهمی نیست،جزو حوزه کارشناسی ما هم نیست. عادل جان گفت پس می خوای بزنی تو کار ساخت و ساز سقف؟ گفتم حقیقتش تو دوراهیم، در راستای خدمت به ملت شاید بزنم تو کار خنثی کردن بمب. آخه اینقدر این چند وقت باشگاه ها تو نقل و انتقالات موشک، بمب، ترقه و نارنجک منفجر کردن که دیگه خزانه داره می ره رو هوا. عادل که خودش به ساخت بمب علاقه داره در نهایت پرسید: حالاچی می شه؟ گفتم: والاچیز خاصی نمی شه دوباره مثل هر سال تابلوی «احتیاط، سقف در دست تعمیر است» می ذاریم جلوی لیگ و یه سری با لکسوس و پورشه از روی این تابلو رد میشن!