فرآیند سیاست گذاری اقتصاد ایران نیازمند آسیب شناسی عاجل و فوری است. مروری بر نحوه اجرای چند قانون مهم سال های اخیر این فوریت را قدری ملموس تر می کند.

1- قانون هدفمندسازی یارانه ها که از ابتدای دی ماه سال 1389 به اجرا گذارده شد، به رغم کاستی های مهمی که در نحوه اجرا داشت، یکی از جسورانه ترین و فراگیرترین برنامه های اصلاح ساختاری در اقتصاد ایران طی 100 سال گذشته بود. مطابق با این برنامه، قیمت 16 قلم کالای اساسی از جمله حامل های انرژی، آب مصرفی و آرد تحویلی به نانوایی ها تا چند برابر افزایش یافت. آن گونه که در کارگروه های تدوین لایحه این قانون بحث می شد، هدف این قانون حذف اختلال قیمتی گسترده ای بود که در همه سال های پس از پیدایش نفت در اقتصاد ایران ایجاد و ریشه دار شده بود.