سوفیا می دانی که من معتقد به شایسته سالاری هستم و از طرفی هم دلم می خواست یک چیزی برایت تعریف کنم که دلت شاد شود. منتها دیروز که شعر بزرگ ترین شاعر دوران، شاعرترین بزرگ دوران، علی معلم دامغانی درباره عباس کیارستمی را خواندم، دیدم چه چیزی بهتر از این؟ دوانگشتی بزن کف دستت که شعر زیر را با هم بخوانیم:

راویانی که ره ذکر مصور گیرند

شاید ار رسم کیارستمی از سر گیرند

سینمامرد گرانمایه فرزام حکیم

که سزد نامه وی در ورق زر گیرند...

شوکت و شرم پدر شور پسر داشت به سر

لیک می خواست که خلقش به برادر گیرند

پیر تصویرگران است از این پس به جهان

که نیارند جز این ره ره دیگر گیرند

اکشن و سکس همه شهوت و خشم است و فریب

عاقلان را نسزد اینکه ره شر گیرند

سینما سایه سیمرغ سزد نی سیرنگ

تا حکیمانش پسندند و برابر گیرند

آدمی زاده کریم است و شریف است هلا

به نبایست فهیمانش به تسخر گیرند

بس کنم جان برادر به سر راه پلی است

که بر آن دور ز جان رفقا خر گیرند

شاعر: علی معلم دامغانی 60 – 70ساله از تهران خیابان ولیعصر، فرهنگستان هنر