27 سال پس از بازنگری در قانون اساسی، نجفقلی حبیبی از اعضای شورای بازنگری قانون اساسی، می گوید تکثر آرا در آن شورا وجود داشت و هر دو جناح تصمیم گیر بودند. نکات مهم گفت وگوی او با «خبرآنلاین» را در ادامه می خوانید:

در اولین قانون اساسی ایران هم به همین شکل موضوع شورایی بودن رهبری مطرح بود که بعدها امام اعتقاد پیدا کردند این امر در اداره امور جامعه اختلال ایجاد می کند چراکه امکان داشت هرکدام از این افراد مدعی رهبری به تنهایی شوند و طی کردن این مسیر، جامعه را با مشکل مواجه می کرد. زمانی در جامعه نیاز است تصمیمات آنی گرفته شود و جمع این افراد و توافق بر سر یک مسئله ممکن است زمانبر و مملکت دچار پراکندگی شود. به همین خاطر امام فرمودند رهبر یک نفر باشد و لزوما هم نباید مرجع باشد.