اصغر بیچاره، آینه سینمای ایران، از معدود آدم های سینماست که می توان تاریخچه سینمای ایران را در او دید؛ چه در عکس ها و چه در خاطرات شفاهی اش. شروع فعالیت او در عکاسی و سینما قبل از فیلم «دختر لر» بود؛ وقتی سینماها فیلم های خارجی را نشان می دادند و بیچاره در سال های نوجوانی برای ویترین سینماها عکس ها را کپی می کرد. البته ارتباط او با عکس و سینما به گفته خودش، به کودکی اش برمی گردد. خانه آنها روبه روی سینما «تمدن» بود؛ سینمایی که روبه روی کوچه اسماعیل بزاز بود که خانه دایی بیچاره در آنجا بوده و بیچاره در سال 1306 در همان خانه متولد شده است. او در خاطرات شفاهی اش می گوید شش، هفت ساله بوده که با