در سال های اخیر گاه و بی گاه حرکت های نیکوکارانه خودجوش و جمعی شکل گرفته که گاه انعکاس رسانه ای گسترده ای نیز بویژه در شبکه های اجتماعی یافته است؛ از جمله حرکت هایی نظیر دیوار مهربانی یا یخچال مهربانی و... اقدام هایی از این دست توجه فراوانی جلب می کند، اگرچه از سوی بعضی با نقد نیز مواجه می شود. نفس توجه عموم به چنین اقدام هایی و استقبال از آن، نشانه این است که این گونه کنشگری ها نیازهای انسانی ویژه ای را برآورده می کند که کمتر به طور مستقیم مورد توجه و تحلیل قرار گرفته است. اقدام هایی که در مواجهه با مسائل بغرنج اجتماعی و محیطی و با مقاصد توسعه ای صورت می گیرد می توان به دو گونه تقسیم کرد: