با انتشار خبر تعطیلی مراکز همسریابی، این پرسش در نزد عموم مردم مطرح شده که بالاخره اقدام دولت در راه اندازی این مراکز به عنوان قدمی در راه افزایش نرخ رشد ازدواج مثبت بوده یا منفی و درهرصورت چرا چنین مراکزی هر از چند گاهی گشوده و پس از مدتی تعطیل می شوند.

برای پاسخ به این سوال، بهتر است از دریچه ای کلی، رفتار دولت ها را در حیاط خلوت زندگی شخصی شهروندان بررسی کنیم. واقعیت این است که ما در ایران، بسیاری از رفتارهایمان وابسته به دولت ها است و به نوعی دولتی شده؛ این در حالی است که در بسیاری از کشورهای پیشرفته تر جهان که من از نزدیک آنها را در طول سال ها تجربه کرده و می شناسم، برخلاف باور عمومی