ابوالقاسم کاشانی: ابوالقاسم عبدالله بن علی کاشانی تاریخ نگار برجسته ایرانی در اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم است. سبب شهرت او آن است که خود را مولف اصلی کتاب جوامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله خوانده در حالی که به نظر می رسد او دستیار خواجه در نوشتن کتاب بوده نه مولف اصلی آن. از آثار او می توان به عرایس الجواهر و تاریخ اولجایتو اشاره کرد.

روزبهان بقلی شیرازی: شیخ صدرالدین روزبهان فسایی شیرازی معروف به شیخ شطاح (606 -522 ق) عارف و دانشمند و سرسلسه روزبهانیان است. در فارسی نویسی استاد بود و در آثار او تغییرات بسیاری حاکی از توجه او به مفاهیم مربوط به ایران باستان دیده می شود. آثار او عبارتند از: لطایف البیان، مکنون الحدیث، الموشح و دیوان المعارف.