در میان گزینه های مربیگری تیم ملی والیبال همچنان نام یک مربی مانده و او کسی نیست جز مائورو بروتوی ایتالیایی. بروتو متولد سال 1969 است. این مربی 47ساله که در رشته فلسفه تحصیل کرده، هیچ گاه یک بازیکن حرفه ای والیبال نبوده است، اما از سال 1994 و درحالی که فقط 25سال داشت، مربیگری را آغاز کرد.

ظاهرا او خودش برای حضور در ایران اعلام آمادگی کرده و از طرفی یکی از گزینه های فدراسیون ایران هم به شمار می آید. با بررسی تمام گزینه هایی که توان هدایت تیم ایران را دارند، می توان به مربیان محدودی رسید. نام هایی مانند «خاویر وبر» آرژانتینی هم از جمله گزینه هایی است که توان هدایت والیبال ایران را دارد، زیرا سابقه ها نشان داده که آرژانتینی ها عملکرد خوبی در ایران دارند.

خاویر وبر، می تواند حالایکی از گزینه های جدی برای نشستن روی نیمکت تیم ایران باشد و این موضوع شاید یک علت واضح هم داشته باشد؛ در حال حاضر با وجود این که تیم ملی ایران سرمربی ندارد، اما خوان سیچلو به عنوان مربی با فدراسیون قرارداد دارد. سیچلو هم آرژانتینی است و شاید ترکیب این دو مربی روی نیمکت تیم ملی بتواند مفید واقع شود.

ورزش ایران همیشه ارتباط خوبی هم با مربیان صرب داشته است. یکی دیگر از مربیانی که قابلیت نشستن روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران را دارد، ایگور کولاکوویچ است. شاید تنها با نگاه به رزومه یک مربی نتوان درخصوص او قضاوت کرد، اما واقعیت این است که با این کار به خیلی از نکات می توان پی برد. با توجه به این که والیبال ایران به یک مربی با تجربه، پخته و در عین حال با انگیزه نیاز دارد به نظر می رسد گزینه هایی مانند بروتو، وبر و کولاکوویچ از شرایط مناسبی برخوردار باشند، هرچند گزینه های دیگری هم هستند که می توان با زیر ذره بین قرار دادن آنها بیشتر به حضورشان در ایران فکر کرد.