بعدازظهر جمعه غریبی بود. راه که افتادم، پشت فرمان ماشین، سنگینی آلودگی هوای دی ماه تهران را روی قفسه سینه خود احساس می کردم. هوا شدیدا مسموم بود. اما خوشحال بودم که به تئاتری دعوت شده ام که اسم شاعرانه ای دارد: «باغبان مرگ». نویسنده مطرحی، چون محمد چرمشیر و بازیگر سرشناسی چون آتیلاپسیانی را دارد. در تئاتر به زحمت صندلی موردنظر را پیدا کردم و نشستم. تمامی نمایش در درون سلول زندانی در انگلیس هنگام ملاقات یک مرد میان سال قاتل زنجیره ای که 25 زن را مسموم کرده و کشته بود (آتیلاپسیانی) و یک زن خبرنگار آمریکایی که به نظر می رسید طعمه آخر قاتل زنجیره ای باشد، می گذشت و نقش آن را خانمی هلندی (مارین ون