تا آنجا که ذهن تاریخ به یاد دارد، دین یکی از مهمترین، بلکه مهمترین مسئله حیات انسانی به شمار می رفته است. حتی ابتدایی ترین قبائل انسانی هم به پرستش و عبادت، در قالب دینداری توجه ویژه داشته اند؛ هرچند چگونگی، عناصر دینی و نوع نگاه انسان ها به دین، معبود و عبادت در ادوار تاریخ متفاوت بوده است. شواهد نیرومندی نشان می دهد که بشر از ابتدا یگانه پرست بوده و دینداری های خرافه آمیز نوعی انحراف از دین یگانه الهی است. از دوران شکل گیری نوزایی علمی و رشد علوم طبیعی و تجربی در برابر فلسفه، الهیات و دین، انواع نظریه های جامعه شناختی و روان شناختی برای تبیین تجربی دین، عناصر دینی و آثار دینداری یکی پس از