«فلسفه باز ها» و «فلسفه خوان ها» خوب می دانند که در هر دوره ای شماری از فلاسفه ستاره اقبال شان در جامعه طلوع می کند و تب نظریات شان بالامی گیرد و پس از طی دوره ای، گویا «از مد می افتند» و دیگر نام و نشانی از آنان نیست. شاید این سوال مطرح شود که مگر ظهور و سقوط عقاید فلسفی تابع «عقل» نیست؟ مگر فلسفه هم تابع مد است که یک روز خوشایند همه باشد و روزی دیگر تاریخ مصرف آن بگذرد؟

«جی بریدلی استادمیر»، تحلیلگر علوم اجتماعی، به تازگی مقاله ای در مجله aeon با عنوان «مد چگونه فلسفه را پیش می راند؟» نگاشته است که در آن به این پرسش ها پاسخ می گوید. او در این نوشتار که به قلم فاطمه رایگانی در سایت ترجمان