پانزده سالم بود که به خیال خودم نخستین یادداشت تحلیلی ام را بر وقایع روز نوشتم. سال 57 بود و ایام انقلاب. روزنامه ای برای خودم منتشر می کردم در پانزده بیست نسخه. قطعش A4 بود و روی دوطرفش با دست می نوشتم. کاغذ کاربن لای چند صفحه می گذاشتم برای تکثیر. هم خبر و هم یادداشت در آن می نوشتم و هم کاریکاتور برایش می کشیدم. همه کارش با خودم بود. دانه ای پنج ریال هم می فروختم. برایش نشانه هم طراحی کرده بودم. اسمش «انتقاد» بود. خودم را آن موقع ها یک پا تحلیلگر اجتماعی و نویسنده می دانستم. یک روزنامه نگار حسابی. اما چند سال گذشت تا وارد فضای واقعی مطبوعات بشوم. به گمانم سال 61 بود.