کیانوش عیاری بیش از هر فیلمساز دیگری گرفتار تنگنا شده است: تنگناهایی که گاهی او را به سینما دلسرد اما بعد از گذشت مدت کوتاهی جادوی هنر هفتم این کارگردان را اسیر خودش کرده است: «گاهی فکر می کنم سال های گذشته حوصله و شور بیشتری داشتم. بیش از اینکه مقاوم بودم، لجباز بودم و کماکان هم هستم. ولی نمی دانم زمینه مقاومتم الان بیشتر از آن دوران است یا خیر. شاید هم حوصله و دوندگی بیشتری داشتم، اما در کل فکر می کنم باید مقاومت نتیجه ای هم داشته باشد. انگار هر چه بیشتر فعالیت می کردم آب در هاون می کوبیدم. فعالیت های من به منزله آب در هاون کوبیدن شده بود.»