دکتر «آیینه وند» از انگشت شمار انسان هایی بود که در هرج ومرج اخلاق گریزی و تاجرمآبی روزگار ما با جستن و یافتن راه درست آرزوی هر آزاده ای بود. دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر/ کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست/ گفتند یافت می نشود جسته ایم ما/ گفت آن که یافت می نشود آنم آرزوست. دکتر آیینه وند در طول زندگی خود، دور از غوغاها و غوغاییان در جست وجوی انسانی آرمانی بود و در این راه خود به جایی رسید که همان شده بود که جست وجو می کرد و روح و پای در آن راه فرسوده بود. 30 سال غور و تفحص در تاریخ جلوه هایی از این جست وجوی مدام برای رسیدن به چنین انسانی بود. چهره نجیب و آهستگی و نرمش توام با وقار و متانت