اخبار منتشر شده می گوید که هر 15 ثانیه یک نفر بر اثر ابتلا به سل در دنیا می میرد. میزان مرگ بر اثر سل در دنیا، سالانه حدود 2 میلیون نفر است و نگرانی عمده اغلب دولت ها در قرن 21، شناسایی نوعی از میکروب سل است که در مقابل داروهای ضدسل، مقاوم است و تخمین ها نشان داده که از مجموع 20 میلیون بیمار مبتلا به سل در جهان، بیش از 20 درصد مبتلا به سل از نوع مقاوم به درمان هستند.

ایران، کانون میکروب سل نیست مگر در مناطقی از کشور که شرایط زیستی هموطنان، خطر ابتلا را تشدید کند. موفقیت درمان در ایران بیش از 80 درصد برآورد شده و اغلب مبتلایان در ایران، به دلیل همجواری با اتباع آلوده ای که هر سال از افغانستان و پاکستان – کانون های مهم رشد این میکروب و همجوار با ایران – به صورت غیرمجاز از مرزهای کشور عبور کرده و خود را به سایر استان ها می رسانند، بیمار می شوند. بنا بر اعلام وزارت بهداشت، در حالی که برآورد می شود 80 الی 90 درصد مردم کشور ویروس سل را در بدن خودشان داشته باشند، از هر 100 نفر حامل ویروس، 10 نفر مبتلا می شوند که هزینه درمان و بستری یک بیمار مبتلا به سل، کمتر از 200 هزار تومان بوده اما دولت باید برای تامین دارو، بستری و درمان مبتلایان سل مقاوم به درمان، بیش از 25 میلیون تومان هزینه کند که در صورت نیاز بیمار به جراحی (در مراحل پیشرفته بیماری) این هزینه بیش از 10 برابر افزایش می یابد. در سال 1990، سازمان جهانی بهداشت، با هدفگذاری برنامه مبارزه با سل تا سال 2000 میلادی، خواستار آن شد که کشورهای درگیر، بتوانند طی مهلت تعیین شده، بیماریابی را تا 70 درصد و موفقیت درمانی را تا 85 درصد افزایش دهند. سال 2000، بازه زمانی 2015 برای تلاش مجدد دولت ها در نظر گرفته شد و امروز صحبت از آن است که این اهداف تا سال 2050 میلادی محقق شود.