مجادلات اخیر درباره کابینه و پیش از این و در ایام انتخابات ریاست جمهوری درباره رویکرد آتی نظام در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نشان از جامعه ای رو به کمال و بالندگی دارد که می خواهد با تضارب اندیشه بهترین ها را انتخاب کند. در این باره نکات زیر قابل توجه است.

1- جامعه نمی تواند یک صدایی و در انحصار یک تفکر باشد. اگر به تعداد آدمیان راه رسیدن به خدا وجود دارد، به همان نسبت اندیشه های متفاوت و بعضا معارض هم وجود دارد که نمی توان انتظار داشت همگان همانند هم بیندیشند. با این وجود جامعه نمی تواند آنارشی و هرج و مرج را هم تحمل کند. پس بهترین راهکار، پذیرش دموکراسی است تا هر جریان فکری