سال 1996 یک دختر به نام «امبر» در تگزاس امریکا ربوده شد و به قتل رسید؛ در شرایطی که اگر زودتر یک آگاهی جمعی وجود داشت برای پیدا شدنش یک همت همگانی برپا می شد و ممکن بود نجات پیدا کند... بعد از آن اتفاق مادر امبر تصمیم گرفت کاری کند که وقتی کودکی دزدیده می شود در کوتاهترین زمان همه باخبر شوند. به خاطر تلاش های این مادر قانونی تصویب شد که هرگاه بچه ای دزدیده شد، حتی از طرف یکی از والدین بدسرپرست خودش، با زنگ هشداری به اسم «امبر الرت» یا هشدار امبر، به تمامی تلفن همراه ها در همان لحظه عکس، اسم، مشخصاتش و همینطور آدرس دقیقی که کودک ربوده شده ارسال شود، ایستگاه های رادیویی برنامه هایشان را قطع کنند، تلویزیون در لحظه برنامه هایش را قطع کند و تا قبل از اینکه کودک ربا حتی فرصت فکر کردن پیدا کند، همه از ماجرا با خبر شوند و کمک کنند... چون چنین دردهایی فقط متعلق به آن خانواده نیست، قلب یک کشور را مچاله می کند... غم این حادثه وجود همه را پر می کند... همه آرزو می کنند کاش از آنها کاری برمی آمد... هشدار امبر برای همین است، برای اینکه از دقایق اول ماجرا بشود از همه مردم کمک گرفت... که این غم عمومی به همت عمومی تبدیل شود و مثل ماجرای بنیتا پایانش اینطور تلخ نشود... هنوز حال مردم بابت آنچه بر سر آتنا گذشت جا نیامده بود. نمی شود آرزو کرد کاش هرگز دیگر اینجور اتفاق ها نیفتد که جامعه پر از بیمار است! ولی کاش ما هم اینجا مث امبر الرت، هشدار بنیتا را داشته باشیم... کاش این اتفاق جدا از درسی که برای هر مادر پدری که خبر را شنید داشت، تاثیری هم بر قانون بگذارد... روزانه این همه اس ام اس تبلیغاتی و تیزر می آید... کاش اینجور وقت ها از طرف نیروی انتظامی یک دعوت عمومی برای مردم بیاید که الان اینجور دلشکسته و مستاصل نباشیم... این غم فقط وقتی در دل هایمان آرام می شود که از دردش برای درمان موقعیت های مشابه کمک گرفته باشیم و برای بقیه فرزندان وطنمان کاری کرده باشیم... کمک کنیم بنیتا آخری باشد.