ما در ایران از مشروطه تا به امروز سه الگو را تجربه کرده ایم: یکی انتخابات صنفی بوده، دیگری، نظام انتخاباتی دو درجه بوده و در نهایت، نظام اکثریت مستقیم فعلی است که در مجلس دوم مشروطه توسط حزب دموکرات پیشنهاد و تصویب شد و در حال حاضر نیز کماکان همان نظام حاکم است. مدل دیگر، نظام اکثریتی انگلیس است، این مدل حداقل برای کشور ما مشکلات زیادی دارد. ما یک کشور چند قومی هستیم و فرهنگ سیاسی در پایتخت با برخی نقاط دیگر کشور متفاوت است، بنابراین ملاک انتخاب بیشتر جغرافیایی می شود و ممکن است شخص بر اساس شایستگی رای نیاورد. این یک مشکل است که سبب می شود این مجلس بیشتر در حکم مجلس عوام باشد.