امروزه با توسعه روش های علم سنجی در دنیا، فعالیت های علمی افراد و موسسه های علمی اعم از دانشگاه ها و موسسه های پژوهشی کشورها بر اساس شاخص هایی سنجش و ارزیابی می شود که مستقیما به خروجی های مکتوب فعالیت ها مربوط است. بخش مهمی از رقابت ها و رتبه بندی های علمی موسسه ها و کشورها، بر اساس همین خروجی های مکتوب شکل می گیرد. برای مثال، شاخص هایی مانند تعداد مقاله های منتشرشده و تعداد استنادات به مقاله های منتشرشده در یک بازه زمانی معین، یکی از مهم ترین شاخص های تولیدات علمی افراد و موسسات علمی محسوب می شود. متخصصان علم سنجی در موسسه هایی مانند تامسون رویترز (Thomson-Reuters)، اسکوپوس (Scopus)، ایندکس