درک تفکر خیام، به رغم سادگی گمراه کننده آن، سخت دشوار است. به ماسه نرم می ماند که از میان انگشتان فرو می ریزد. هرچه در نگه داشتنش بیشتر بکوشی، زیر ظاهر دیدگاهی که در نگاه اول و از قرائت سطحی و اولیه آن دریافت می شود، بیشتر از دستت فرو می لغزد. پیام او روشن است: این جهان نه آغازی دارد و نه پایانی. همه چیز گذراست. مرگ در هر لحظه و آن در کمین است و در سرشارترین آنات زندگی بی رحمانه از کمینگاه خود برون می جهد. همه چیز محکوم به فناست، حتی از شکوهمندترین کاخ ها که زمانی به آسمان فخر می فروختند چیزی باقی نمی ماند مگر تلی از خاک.