دفتر صدبرگ مال مشق بود و برخلاف 40برگ ها و 60برگ ها جلد قرص و محکم برایش می ساختند فکر کنم از همه گران تر هم بود. من عاشق دفتر صدبرگی بودم که تازه برایم خریده بودند با جلد سفیدی از جنس پلاستیکی ضخیم و گل های برجسته براق. کلاس اول بودم و ذوق نوشتن داشتم آنهم درست وسط بمباران تهران. شب ها را حداقل من خوب به خاطر دارم وقتی برق می رفت و رادیو آژیر قرمز را پخش می کرد. مامان من را بغل می کرد بعد کیسه طلاهای عروسی اش را از توی کابینت آشپزخانه برمی داشت و با هم می خزیدیم زیر راه پله ها. مامان فکر می کرد از همه جا امن تر است بعد همه را صدا می زد که جمع شوند دوروبرش تا خیالش راحت باشد اگر موشک زدند همه