«زیارت» یکی از مهم ترین عناصر هویت شیعیان است. شاید هیچ گروه دینی به اندازه شیعیان به زیارت به مثابه یک «کنش جمعی دینی» تاکید نداشته باشد. سنت دینی تشیع سرشار از آموزه هایی است که زیارت را توصیه کرده است و برای آن آدابی برشمرده اند. در این میان، زیارت امامان معصوم شیعه(ع) و بویژه زیارت حضرت امام حسین(ع) همواره از اهمیت چشمگیرتری برخوردار بوده است. بخش مهمی از این اهمیت به ماهیت قیام آن حضرت بازمی گردد. زیارت امام حسین(ع) برای شیعیان به معنای تاکید بر آرمان هایی است که آن امام بزرگوار برای دفاع و پاسداشت شان قیام کرده و خود، خانواده و یاران مظلومش را به کربلا گسیل کرد. از این نظر، زیارت و سوگواری برای امام حسین(ع) همواره با کیفیت هایی از اعتراض و حماسه همراه است؛ اعتراض به همه آنچه ظلم و انحراف تصور می شود.