رسالت ماموریت و وظیفه الهی است که بر دوش برخی از برگزیدگان از انسان ها گذاشته شده است. پیامبری و پیام رسانی همانند نماز و روزه، امر واجب بر آنان است، از این رو اجر و مزد خواستن به ویژه از مخاطبین پیام معنایی ندارد؛ برای همین، یک جمله همواره از سوی همه پیامبران تکرار می شود: و یا قوم لا اسالکم علیه مالا ان اجری الا علی الله؛ و ای قوم من! من از شما در برابر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم؛ پاداشم فقط برعهده خداست.(هود، آیه 92 و نیز شعراء آیه 109) و پاداش رسالت را از خدا می خواهند.(هود، آیه 51)

اما در میان پیامبران تنها پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم است که از مردم مومن اجر طلب می کند، هرچند درخواست اجر و مزد از کافران و پشت کنندگان نمی کند(یونس، آیه 72) چنانکه می فرماید: قل لااسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی و من یقترف حسنه نزد له فیها حسنا ان الله غفور شکور؛ بگو: از شما[در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودت نزدیکان را[که بنابر روایات بسیار، اهل بیت- علیهم السلام- هستند] را نمی خواهم و هر کس کار نیکی کند، بر نیکی اش می افزاییم؛ یقینا خدا بسیار آمرزنده و عطاکننده پاداش فراوان در برابر عمل اندک است.(شوری، آیه 32)

البته این مزد رسالت که پیامبر اکرم از مودت نسبت به خویشان نزدیک درخواست می کند، سود و بهره اش به خود مردم و مومنان برمی گردد. خدا می فرماید: قل ما سالتکم من اجر فهو لکم ان اجری الا علی الله و هو علی کل شیء شهید؛

بگو: هرگونه پاداشی که از شما خواستم، آن پاداش برای خودتان است، پاداش من فقط بر عهده خواست و او بر همه چیز گواه است.(سبا، آیه 74)