استفاده از عنصر پژوهش در برنامه ها، موضوعی نیست که بتوان آن را با بخشنامه و ابلاغیه در سطح سازمان بزرگی چون صدا و سیما ساری و جاری کرد. اساسا نوع ارتباط بین پژوهش و رسانه، ارگانیک و ساختاری است. پژوهش، باوجود برخی گفته ها و نوشته ها، همراه تولید نیست بلکه ماهیت تولید است. تولید منهای پژوهش، تیری است بی هدف و تلاشی است بی جهت. برنامه ریزی برای تعامل بین پژوهش و تولید، باید به مکانیسمی عملی و حساب شده منجر شود که طی آن، محققان سازمان در کنار عوامل فنی و محتوایی برنامه ها، وظایف مشخصی را به عهده بگیرند. این وظیفه، لزوما نه از نوع مشورتی یا نظارتی صرف، بلکه باید کاملا کاربردی و در مراحل تولید برنامه، لازم الاجرا باشد.