روزنامه نگار- دیگر روشن است که زلزله چشم همه را ترسانده است. افکار عمومی با رسیدن زلزله 5/2 ریشتری به تهران واقعا حس کرده که ظاهرا زلزله با ساماندهی تور ایرانگردی با کسی شوخی ندارد و قرار است به همه جا سر بکشد؛ حتی شهر من و شما! لذا این سوال جدی پیش آمده که راه مقابله با زلزله و کاهش خسارات آن چیست.

برای پاسخ، باید توجه کرد که در تمام کلانشهرها و تقریبا اکثر شهرهای کشور بافت های فرسوده و مناطق حاشیه نشین وجود دارد که اتفاقا تراکم جمعیت در آنها بالا و احتمال خسارت جانی و مالی نیز در آن بسیار بیشتر است. لذا بازسازی یا مقاوم سازی این بافت ها تاثیر بسزایی در کاهش خسارات زلزله خواهد داشت. اما باز پرسش این است که با تنگنای مالی شدید دولت و البته بروکراسی اعصاب خرد کن، چگونه می توان این بافت های فرسوده را به سرعت نوسازی یا مقاوم سازی کرد. به نظر می رسد راه حل، در دست بررسی کنندگان لایحه بودجه 97 است. در این راستا می توان پیشنهاد کرد مجلس با گنجانیدن تبصره ای در لایحه بودجه 97 همه هزینه های دریافتی برای نوسازی یا مقاوم سازی بافت های فرسوده یا حاشیه ای را حذف و صفر کند. یعنی از شرکت های خدماتی چون آب و فاضلاب و برق گرفته تا شهرداری ها و نظام مهندسی و غیره، هیچ وجهی از مالکان در قبال ارائه خدمات یا صدور مجوزهای گوناگون برای بازسازی یا نوسازی منازلشان دریافت نکنند. البته این حکم می تواند حداکثر یکساله باشد تا مالکان بسرعت تشویق به اقدام شوند. در کنار این، می توان با افزودن مالیات بر برخی کالاهای مضر چون نوشابه های گازدار و سیگار، بخشی از وجه حاصله را به سیستم بانکی تزریق کرد تا به صورت وام با کارمزد 4 درصد به مالکان پرداخت کنند. واقعیت این که اقداماتی چون آموزش همگانی رفتار حین زلزله، فراهم کردن امکانات لجستیکی امداد و نجات و امثالهم گرچه در جای خود بسیار لازم و موثر است، اما چیزی به جز مقاوم سازی سازه های مسکونی، آموزشی و عمومی به کاهش تلفات زلزله و سبک شدن بار دستگاه های امدادرسان حین بروز بحران کمک نخواهد کرد و تجربه کشورهای زلزله خیزی چون ژاپن این امر را بارها اثبات کرده است. پس پیشنهاد موثر، اقدام در برانگیختن تمایل عمومی به مقاوم سازی یا بازسازی منازل مسکونی و فضاهای عمومی و آموزشی است... امید که چنین شود.