امروز پرونده چهل و پنج ماه حضور در سازمان ثبت احوال کشور بسته شد. این سازمان حیاتی و مهم را به امید تحقق آرزوی «حذف شناسنامه» از چرخه اسناد هویتی کشور ترک می کنم. دلیلی نمی بینم که اطلاعات محرمانه افراد، همیشه و همه جا و برای همه کس فاش شود و صورت خیلی از هموطنانم از افشای مسائل کاملا شخصی مندرج در این مجلد سرخ، خیلی جاها سرخ و سفید شود! با امکاناتی که در فضای الکترونیک فراهم کرده ایم، دیگر نیاز به دسترسی همگان به همه اطلاعات شخصی فرد، پدر و مادر و همسر و فرزند و ازدواج و طلاق و سایر توضیحات شناسنامه اش وجود ندارد و هر مجموعه و سازمانی به فراخور نیازش می تواند به بخشی از این اطلاعات از طریق سامانه های موجود در ثبت احوال کشور دسترسی داشته باشد یا اطلاعات مورد نیازش را از این سازمان استعلام کند، برای شناسایی عمومی فرد هم مثل همه جای دنیا، اطلاعات مندرج روی کارت ملی کافی است.

به نظرم یکی از ابتداییات توجه به «حقوق شهروندی» در جامعه ایرانی، اصلاح قانون ثبت احوال و «حذف شناسنامه» است.

در این قریب چهار سال خیلی ها را دیدم که نگرانی از افشای محتوای «شناسنامه»، استرس جدی و بزرگی در زندگی شان است، خصوصا قربانیان طلاق!