از ابتدای شکل گیری سرمایه داری جدید، یکی از مسائلی که همواره مطرح بوده رابطه «آزادی» و «عدالت» است. زیرا هیچگاه جمع آزادی یا عدالت به صورت توامان و مطلوب ممکن نبوده است. اقتصاددانان جریان اصلی معتقدند که هدف اصلی اقتصاد سرمایه داری «ایجاد کارایی» است و اگر کارایی تحقق پیدا کند، تخصیص بهینه منابع در جامعه صورت می گیرد.

حال این پرسش مطرح می شود که نیازهای جامعه چگونه تعیین می شود؟ واقعیت این است که ساز و کار «بازار» تعیین کننده نیازهای جامعه است؛ به این معنا که افراد، نیازمندی های خود را در قالب «تقاضاهای موثر» به بازار ارائه می کنند و در مقابل تولیدکنندگان نیز به تامین این تقاضای موثر، پاسخ می دهند.