در تاریخ نهم بهمن ماه 1369 شماره 506 در روزنامه ابرار مطلبی طرح کردم که یکی از آنها منع نصب برند خارجی روی پوشاک ایرانی بود. تاکید اینجانب در آنجا بر این بود که باید از این امر جلوگیری شود تا مردم عزیز بدانند اغلب محصولات موجود در بازار که دارای برندهای خارجی هستند و از کیفیت بالایی برخوردارند حاصل تلاش و فعالیت متخصصان و کارگران ایرانی است، بخصوص در زمینه پیراهن مردانه که در تخصص اینجانب است با قاطعیت عرض می کنم با سابقه نیم قرن تولید و مطالعه در تولید پیراهن در اروپا و ترکیه ما می توانیم با آنها رقابت کنیم و نیازی به ورود پیراهن خارجی نیست. اینجانب بارها درباره این معضل نوشتم و تذکر دادم اما مورد توجه قرار نگرفت. متاسفانه بعضی از مردم پوشاک خارجی با کیفیتی بسیار پایین تر از پوشاک ایرانی را بهتر می خرند و به همین دلیل بسیاری از تک فروشان از تولیدکنندگان می خواهند از عناوین و نام های برند خارجی روی محصول خود استفاده کنند.

تا چند سال پیش بر این اعتقاد بودم که مدیران و مسئولان کشور باید از نصب برند خارجی روی اجناس جلوگیری کنند و در هر کجا که ممکن بود یا مسئولی را در رده های میانی سیاست و امام جمعه و نمایندگی مجلس ملاقات کردم گفتم ولی هیچ کس اقدامی نکرد و وقتی بوتیک دارها به من می گفتند برند خارجی بزن، قبول نمی کردم و در جواب می گفتم چگونه بیژن در امریکا بیژن ماند آیا من نمی توانم فرشید بمانم؟ و با بیش از 30 سال مبارزه با برند خارجی تنها در این مهلکه مانده ام و حالا پیشنهاد می کنم وزارت کار به خاطر اینکه شغل ایجاد شود و هم قیمت ها بتوانند با ترکیه و چین رقابت کنند و سرمایه ها هم به سمت تولید بروند در کارگاه هایی که تا 20 نفر پرسنل دارند و بعضی از آنها از گرانی به منازل مسکونی رفته اند سهم بیمه کارفرما بخشیده شود ضمنا چنانچه امکان داشته باشد صدا و سیما برنامه ای تنظیم کند تا چند نفر آدم خبره و با اطلاع مسائل مطروحه را تحلیل کنند تا هم تولیدکننده بداند که با برند ایرانی و کار خوب می تواند به نسبت کیفیت و قیمت سود عادلانه ببرد و هم مشتری بداند که جنس خوب ایرانی انتخاب می کند تا برندها بتوانند با هم رقابت کنند.